“Να πάτε να παίξετε αλλού, εδώ είναι εκκλησία”. Οι γυναίκες που βρίσκονται στο προαύλιο της εκκλησίας, σε ρόλο φύλακα, είναι για τα παιδιά του Λόγγου ό,τι ήταν και ο Δρακουμέλ για τα στρουμφάκια, στην προσπάθειά τους να διαφυλάξουν την ησυχία γύρω από το ναό, ενώ τα παιδιά, ως στρουμφάκια, κρύβονται γύρω από τους θάμνους. Την ίδια ώρα, η νεωκόρισσα του Άη Δημήτρη, προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ της προστασίας της μυσταγωγικής ατμόσφαιρας και της λαχτάρας της -ως γιαγιά- να ικανοποιήσει την επιθυμία των παιδιών για παιχνίδι.

Κι αυτό γιατί τα παιδιά του Λόγγου, δεν είναι σαν τα υπόλοιπα παιδάκια της Αιγιάλειας. Θα τελειώσουν το μάθημα, θα ξεκινήσουν οι διακοπές στο χωριό που τόσο αγαπάνε, όμως κάτι δε θα πηγαίνει καλά.

Θα παίξουν μπάλα στο προαύλιο της εκκλησίας κατά τη διάρκεια Θείας Λειτουργίας και σίγουρα θα δεχθούν επιπλήξεις ώστε να φύγουν και να μην ενοχλούν.

Θα παίξουν μπάλα λίγο πιο δίπλα και σίγουρα θα καταλήξει σε ένα από τα τραπεζάκια του καφέ στον Πλάτανο.

Και εδώ, είναι που ξεκινάει το πρόβλημα: Πού ακριβώς να πάνε για να παίξουν τα παιδιά;

Μήπως στην ανύπαρκτη παιδική χαρά; Ή μήπως στο γήπεδο φάντασμα; Γιατί ακόμα και στο παρατημένο γήπεδο του μπάσκετ να παίξουν, κινδυνεύουν να τους πέσει η μπασκέτα στο κεφάλι, κυριολεκτικά.

Την ώρα που το lockdown έχει κρατήσει τα παιδιά μακριά από τον αθλητισμό, οι Αιγιαλείς διαβάζουν δημοσιεύματα τοπικών μέσων που αφορούν στην κατασκευή καινούριων γηπέδων και παιδικών χαρών σε διάφορα χωριά. Την ίδια ώρα, οι Λογγίσιοι -κυρίως όσοι έχουν παιδιά- θα μπορούσε κανείς να πει, πως νιώθουν σαν τον “φτωχό συγγενή”.

Γιατί ο Λόγγος, δεν είναι μόνο ένα χωριό που προσελκύει κόσμο μόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ο Λόγγος έχει περισσότερα από 100 παιδιά που ανήκουν στις οικογένειες των μόνιμων κατοίκων.

Και τί έχει γίνει για αυτά τα παιδιά στο πέρασμα του χρόνου;

– Αρχές του 2000 έκλεισε το δημοτικό σχολείο και ανοίγει στις εκλογές ως εκλογικό τμήμα (!)

– Το παλιό γήπεδο ποδοσφαίρου ρημάζει από το 1990, όταν και έκλεισε (στη φωτογραφία βλέπετε το γήπεδο ποδοσφαίρου του Λόγγου. Το οίκημα που διακρίνεται μέσα στα χορτάρια, είναι τα αποδυτήρια!)

– Σκούριασαν οι μπασκέτες στο “γήπεδο” του μπάσκετ που φτιάχτηκε το 2000

– Βούλιαξε η ελπίδα για κατασκευή παιδικής χαράς

“Δεν έχουμε πού να πάμε, από την εκκλησία μας διώχνουν, έχουν δίκιο όμως κι εμείς πού να παίξουμε; Τόσα χρόνια η ίδια ιστορία”.

Κύριοι υπεύθυνοι, προσέξτε τι λένε τα παιδιά. “Τόσα χρόνια η ίδια ιστορία”. Η φράση που συνήθως ανήκει σε αγανακτισμένους ψηφοφόρους, έχει γίνει ψωμοτύρι στο στόμα των παιδιών ήδη.

Ακούστε τα παιδιά του Λόγγου.

Να παίξουν θέλουν.

Όχι να ψηφίσουν.

Ο πρόεδρος του χωριού, κ.Δημήτρης Μητρόπουλος δηλώνει στο e-loggos.gr “Έχουν γίνει αλλεπάλληλες ενέργειες τόσο προς τον Δήμο όσο και προς την Περιφέρεια. Η Περιφέρεια ήταν θετική, όμως εμείς ακόμα περιμένουμε το Δήμο. Σε άλλα χωριά γίνονται πράγματα και στο Λόγγο, που έχουμε πάνω από 100 παιδιά, είμαστε παρατημένοι. Το καλοκαίρι τα παιδιά τριπλασιάζονται και δεν υπάρχει ένας χώρος για να παίξου, είναι ανεπίτρεπτο”.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΝΠΔΔ Αιγιάλειας, κ.Τάκης Ανδριόπουλος, είναι αισιόδοξος… “Προσπαθούμε να εντάξουμε το Λόγγο στο πρόγραμμα Τρίτση, ώστε να δημιουργηθεί ένας πολυχώρος με γήπεδα και παιδική χαρά. Αυτή τη στιγμή, περιμένουμε τον προϋπολογισμό. Θα προσπαθήσουμε να γίνουν βελτιώσεις. Θεωρώ ότι μέσα στο 2021, ίσως το φθινόπωρο…”.

Όσο για τις ετοιμόρροπες μπασκέτες στο υποτιθέμενο γήπεδο μπάσκετ, οι οποίες τοποθετήθηκαν το 1990, όπως διαβεβαιώνει ο κ.Ανδριόπουλος, έχουν ήδη πιστοποιηθεί από μηχανικό ως κατάλληλες…