Είναι 93, έζησε ως μετανάστρια στην Αμερική, ερωτεύτηκε πολύ, απόκτησε δυο κόρες και μπορεί σήμερα η μνήμη της να την εγκαταλείπει σιγά σιγά, όμως δεν ξεχνάει ποτέ πώς να χορεύει και φυσικά να απολαύσει κάθε μέρα ένα ποτήρι ροζέ κρασί!
Η κυρία Πολυξένη Μπαζιώτη, είναι από τη Μυρόβρυση. Κάποιοι, τη… “διεκδικούν” αποκαλώντας τη Σελιανίτισσα. Και ίσως να μην έχουν άδικο, αν σκεφτεί κανείς ότι υπήρξε ο μεγάλος έρωτας και μετέπειτα η σύζυγος του Γιάννη Σπηλιωτόπουλου, του τσαγκάρη των Σελιανιτίκων.
“Ξέρει η Πολυξενούλα μου” έλεγε και ξανάλεγε ο κυρ Γιάννης κάθε φορά που τον ρωτούσαν γιατί δεν έχει κάτι στο όνομά του και τα δίνει όλα στη γυναίκα του. Γιατί η κυρία Πολυξένη, υπήρξε αυτό που λέμε υπόδειγμα γυναίκας, συζύγου και μάνας.
“Σωστή μητέρα” έτσι την περιγράφει η μία από τις δύο κόρες της, η Αγγελική και μας εξηγεί ότι σε ολόκληρη τη ζωή της πάντα έδινε συμβουλές σε όλους, και πάντα όλοι, ήθελαν να ακούσουν τη συμβουλή της αφού όπως γράψαμε και παραπάνω, “Ξέρει η Πολυξενούλα”.
Το 1969, έχοντας παντρευτεί τον έρωτα της ζωή της και έχοντας αποκτήσει δύο κόρες, αποφασίζουν να μεταναστεύσουν στην Αμερική ώστε να δουλέψουν και να μπορέσουν να παρέχουν στα κορίτσια τους ένα καλύτερο μέλλον. Μόνη τους διασύνδεση με την Ελλάδα, η μαγειρική της! Το ταλέντο της ήταν αξεπέραστο και όπως λέει και η κόρη της, “Σαν της Πολυξενούλας μου την κοτόσουπα αυγολέμονο, δε φτιάχνει κανείς!”.
Και τα κατάφεραν.
Επιστρέφουν στα αγαπημένα τους Σελιανίτικα προκειμένου να απολαύσουν τη ζωή τους ως συνταξιούχοι… Όμως ο Θεός, είχε άλλα σχέδια. Λίγο μετά την επιστροφή τους στα πάτρια εδάφη, ο κυρ Γιάννης πεθαίνει στα χέρια της κόρης του Αγγελικής…
Έκτοτε, η κυρία Πολυξένη αφιερώνεται στα παιδιά της ωστόσο από τη στιγμή που η μεγάλη της αγάπη έκλεισε τα μάτια του, από τα δικά της μάτια χάθηκε η λάμψη.
Όχι όμως και η όρεξη για ζωή!
Σήμερα, 93 ετών πια, προσπαθεί να μεταδίδει αυτή τη δίψα για ζωή σε όλους όσοι την αγαπούν. Θα βάλει το καλό της το φουστάνι, θα χορέψει κρατώντας το χέρι της κόρης της και όταν πια καθίσει στον καναπέ να ξεκουραστεί, θα ζητήσει το καθιερωμένο απογευματινό ποτό της. Ένα ποτήρι ροζέ κρασί!
“Μπορεί καμιά φορά να με ξεχνάει, να μην καταλαβαίνει ότι είμαι η κόρη της, όμως δεν έχει υπάρξει απόγευμα, που να μην ξεχάσει να ζητήσει το κόκκινο κρασάκι της!” μας εκμυστηρεύεται η κυρία Αγγελική Σπηλιωτοπούλου, η οποία και μοιράστηκε μαζί μας το παρακάτω βίντεο.
Η κυρία Πολυξένη, χορεύει τα “Άγρια Πουλιά” του Βασίλη Σκουλά, κρατώντας το χέρι της κόρης της Αγγελικής. Μιας κόρης-υπόδειγμα, που με μικρές καθημερινές χαρές, προσπαθεί να δώσει στη μητέρα της όση αγάπη της αξίζει…