Το πιο γνωστό ξενοδοχείο του Λόγγου, το Long Beach Resort, το ξενοδοχείο που εδώ και χρόνια προσφέρει θέσεις εργασίας στην τοπική κοινότητα και που αποτελεί πόλο έλξης τόσο ξένων όσο και ελλήνων τουριστών, φέτος λόγω της πανδημίας, ενδέχεται να παραμείνει κλειστό.
Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου, κύριος Βασίλης Διαμαντόπουλος, μιλώντας αποκλειστικά στο e-loggos.gr, αποκαλύπτει τις ανησυχίες του τόσο για την τουριστική περίοδο που δείχνει να πηγαίνει χαμένη, αλλά και για τις οικογένειες των υπαλλήλων που απασχολεί.

Το Long Beach, υπό κανονικές συνθήκες, θα άνοιγε τις πύλες του την 1η Μαϊου, αφού προηγουμένως παρείχε τις υπηρεσίες του σε γκρουπ τουριστών που το κατακλύζουν κάθε Πάσχα. Κάτι τέτοιο φέτος δεν έγινε και όπως λέει ο κύριος Διαμαντόπουλος, «δεν ξέρουμε τι θα γίνει και του χρόνου…».
«Εμείς, στο Long Beach, δουλεύουμε κυρίως με γκρουπ Γάλλων, Ρώσων, Πολωνών και έχουμε και πολλούς Αθηναίους κυρίως, οι οποίοι μας προτιμούν αφενός λόγω της κοντινής απόστασης, και αφετέρου γιατί έχουμε δημιουργήσει τις ιδανικές συνθήκες για να κάνει διακοπές μία οικογένεια με παιδιά. Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχουν κρατήσεις γιατί κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει».
Αν όλα πάνε καλά, και τα πρωτόκολλα υγιεινής που θα πρέπει να τηρηθούν από τα ξενοδοχεία συμφέρουν και τους ίδιους τους ξενοδόχους, τότε η κατάσταση ενδεχομένως να είναι λίγο καλύτερη… «Βάσει αυτών που ξέρουμε μέχρι στιγμής, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ίσως ανοίξουμε την 1η Ιουλίου. Περιμένουμε τα πρωτόκολλα γιατί ίσως και να μη μας συμφέρει να ανοίξουμε. Αν για παράδειγμα απαγορεύσουν τον μπουφέ και μας υποχρεώνουν να σερβίρουμε, κάτι τέτοιο θα είναι εντελώς ασύμφορο γιατί θα πρέπει να αυξήσουμε το προσωπικό μας και γενικότερα υπάρχουν πολλές παράμετροι οι οποίοι είναι δύσκολο να διευκρινιστούν. Απλώς περιμένουμε…»
Ο κύριος Διαμαντόπουλος αναφέρθηκε επίσης και στην πιθανότητα να εμφανίσει κάποιος ένοικος του ξενοδοχείου ύποπτα συμπτώματα κορωνοϊού: «Δεν μπορεί κανείς να μας πει τι θα συμβεί. Γιατί αν πάρουμε ως δεδομένο ότι ανοίγουμε 1η Ιουλίου και δεχθούμε και ξένους, σε περίπτωση που βρεθεί ύποπτο κρούσμα, ποια θα είναι η διαδικασία; Θα πρέπει να κλείσει το ξενοδοχείο με όλους μας σε καραντίνα για 14 ημέρες; Και πώς μπορείς να περιορίσεις τον πελάτη μόνο στους χώρους του ξενοδοχείου; Αυτά είναι τα κύρια ερωτήματά μας, τα οποία κανείς δεν μπορεί -όχι γιατί δε θέλει, αλλά γιατί κανείς δεν ξέρει- να μας απαντήσει».

«Το προσωπικό μας είναι περίπου 80 άτομα. Με την τωρινή κατάσταση, ενδεχομένως να λειτουργήσουμε με τους μισούς…»
Έχοντας ήδη χάσει το κέρδος των περασμένων μηνών, ο γνωστός επιχειρηματίας του Λόγγου εξηγεί πως το κέρδος ενός ξενοδοχείου όπως είναι το Long Beach, είναι σίγουρα η υψηλή περίοδος. Όταν όμως έχει χαθεί όλη η υπόλοιπη περίοδος, ουσιαστικά δεν μπορεί η επιχείρηση να καλύψει λειτουργικά έξοδα ώστε να δουλέψει φουλ σεζόν…
«Μόνο το ρεύμα του ξενοδοχείου, αγγίζει τα 1500 ευρώ τον μήνα είτε είναι κλειστό είτε ανοιχτό. Σκεφτείτε τα έξοδα συντήρησης και τις συνεχείς βελτιώσεις που κάνουμε στους χώρους μας. Όλα αυτά κοστίζουν και γενικά, είναι τεράστια τα ποσά που θα χαθούν».
Το Long Beach, αποτελούσε πάντα τη σίγουρη δουλειά για όποιον από το χωριό του Λόγγου-ή των γύρω περιοχών- επιθυμούσε να εργαστεί. Φέτος, όλα είναι στον αέρα και η ανησυχία του ίδιου, έχει να κάνει με το μέλλον των εργαζομένων του καθώς όπως λέει, όλοι στο ξενοδοχείο είναι μία οικογένεια: «Το Long Beach απασχολεί 80 άτομα προσωπικό με 100% πληρότητα. Φέτος, αν θα καταφέρουμε να έχουμε 40, είναι ζήτημα.. Αν το ξενοδοχείο δε δουλεύει με πληρότητα, χάνει έσοδα. Το δικό μας προσωπικό, αν όχι και τα 80 άτομα, σίγουρα το 90% αυτών είναι από την τοπική μας κοινότητα. Αυτή τη στιγμή, δεν ξέρω τι να τους πω για το μέλλον. Καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη τους, πώς θα ζήσουν, πώς θα τα βγάλουν πέρα, οι περισσότεροι έχουν οικογένειες. Δεν είναι κάτι που μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Εδώ, γνωριζόμαστε όλοι, είμαστε σαν οικογένεια και αυτό βγαίνει πάντα και προς τον πελάτη μας,. Η ανεργία των απασχολούμενων στον τουρισμό θα χτυπήσει κόκκινο. Ουσιαστικά, όσοι δουλεύουν στον τουρισμό, αυτήν τη στιγμή είναι μετέωροι γιατί δεν μπορούν να βρουν πουθενά δουλειά. Όλοι οι εποχιακοί, έζησαν το χειμώνα με τα λεφτά που έβγαλαν πέρυσι και αυτή τη στιγμή δεν έχουν ούτε τα βασικά για να ζήσουν».

«Να μη χαθεί η έννοια των διακοπών…»
Τέτοιες μέρες άλλες χρονιές, το ξενοδοχείο θα φιλοξενούσε τουλάχιστον 250 άτομα. Η πισίνα θα ήταν γεμάτη, οι κρατήσεις θα διαδέχονταν η μία την άλλη και όλα θα συνωμοτούσαν για ένα όμορφο καλοκαίρι. Σε περίπτωση λοιπόν που στα ξενοδοχεία θα πρέπει να τηρηθούν συγκεκριμένα μέτρα ασφαλείας, όπως για παράδειγμα η χρήση μάσκας από τους φιλοξενούμενους, τίποτα δε θα θυμίζει τις παλιές καλές εποχές. «Οι διακοπές είναι χαλάρωση, δεν είναι κανόνες. Σκεφτείτε ένα ξενοδοχείο, όπου θα κάθονται όλοι σε απόσταση δύο μέτρων και θα φοράνε μάσκες. Και μόνο η εικόνα, συμβάλλει στο να χαθεί η έννοια των διακοπών» υποστηρίζει ο κύριος Διαμαντόπουλος.

«Ο τουρισμός έσωσε την Ελλάδα και ο τουρισμός θα κληθεί να την ξανασώσει»
Θα μπορούσε κανείς να πει, πως εφόσον οι ξένοι δύσκολα θα καταφέρουν να έρθουν φέτος για διακοπές στη χώρα μας, ίσως οι έλληνες θα μπορούσαν να ‘σώσουν’ την κατάσταση. Όμως κάτι τέτοιο, στην Ελλάδα της κρίσης και του κορωνοϊού, μάλλον μοιάζει ουτοπικό. «Είμαστε η βιομηχανία της Ελλάδας. Ο Έλληνας όμως, δεν έρχεται από μια καλή οικονομική κατάσταση. Συνεπώς, δεν μπορούμε να βασιστούμε σε εκείνον. Εμείς, ως ξενοδοχείο, ίσως και να τα καταφέρουμε γιατί μας βοηθά η κοντινή απόσταση με την Αθήνα και βολεύουμε για μια μικρή έστω απόδραση. Θεωρώ πως το τεράστιο πρόβλημα θα το αντιμετωπίσουν στα νησιά…»
Και τι θα μπορούσε να γίνει τελικά, ίσως αναρωτιέται κάποιος. Τελικά, κανείς δεν ξέρει και το κυριότερο, κανείς δεν είναι σε θέση να δώσει απαντήσεις. «Εμείς δε ζητάμε χρήματα για να βγάλουμε τη χρονιά, όπως και να χει, ο τουρισμός έσωσε την Ελλάδα και ο τουρισμός θα κληθεί να την ξανασώσει» ξεκαθαρίζει ο επιχειρηματίας και συνεχίζει λέγοντας πως το μόνο που ζητούν, είναι λύσεις. «Η Ελλάδα ακούγεται καλά στο εξωτερικό, όμως αν χάσουμε τη σεζόν φέτος, δεν ξέρουμε τι θα γίνει και του χρόνου. Η Ευρώπη άλλωστε όπως είδαμε, τελικά δε λειτουργεί ως σύνολο όπως θα έπρεπε… Είμαστε όλοι σε τεντωμένο σχοινί».