Αλεξάνδρα Καρακοπούλου: Η νεράϊδα του Λόγγου πετάει…”Κάτω από τα σύννεφα”!

2022-01-09T10:52:26+00:00

Έκανε το πρώτο της μπάνιο στα κρυστάλλινα νερά μπροστά στην τότε ταβέρνα του “Πούλακα”. Έδωσε το πρώτο της φιλί στην παραλία αριστερά από το Beau Rivage. Πρώτη βαρκάδα με την “Οιάνθη”, το καΐκι του Αιμίλιου, όπου οι γονείς της είχαν δέσει το καροτσάκι της στο κατάρτι για να μην πέσει στη θάλασσα. Το μικρό, ξανθό κοριτσάκι που κατάγεται από το Λόγγο, αν και μεγάλωσε στην Αθήνα και έζησε στη Βιέννη, έγραψε το πρώτο του βιβλίο και μάλιστα έγραψε ένα ποίημα αποκλειστικά και μόνο για το χωριό μας! 

Η Αλεξάνδρα Καρακοπούλου μιλάει στο e-loggos.gr για τη ζωή της και για το πρώτο της βιβλίο με τίτλο “Κάτω από τα σύννεφα”!

“Αυτό το υπέροχο, μικρό, παραθαλάσσιο χωριό, είναι και ο μεγάλος έρωτας που έγινε αγάπη. Πηγή έμπνευσης ατελείωτη, πάντα! Νομίζω πως όποια πέτρα και να σηκώσεις στο χωριό μου, θα με βρεις. Τώρα θα πεις, «μα δεν μεγάλωσες εδώ, είσαι Αθηναία». Ναι, δίκιο έχεις, μεγάλωσα στην Αθήνα, αλλά όλα μου τα καλοκαίρια, το Πάσχα και μπόλικα Σαββατοκύριακα ενδιάμεσα, τα πέρασα στο Λόγγο. Πολλές οι αναμνήσεις, πολλές οι μυρωδιές, οι βόλτες, τα ξενύχτια, τα γέλια, τα γλέντια και τα ατελείωτα φαγοπότια. Μπορώ να γράψω ένα ολόκληρο βιβλίο για αυτόν τον ευλογημένο τόπο και που ξέρεις, ίσως να το κάνω στο μέλλον…  Δεν είναι λίγες οι φορές που μου άρεσε να παίρνω το ασημί αγωνιστικό μου ποδήλατο, να βάζω τα ροζ μου Walkman στα αυτιά ακούγοντας Whitney Houston και να κατεβαίνω τον παραλιακό δρόμο τότε που δεν είχε σχεδόν κανένα σπίτι αριστερά δεξιά. Κοίταζα τα ψηλά δέντρα και φτάνοντας στο παγκάκι στο τέλος της διαδρομής, χάζευα την θάλασσα και έκανα όνειρα για μια ζωή έντονη, γεμάτη περιπέτεια, αγαπημένα πρόσωπα και μοναδικές στιγμές!”.

Το 1992 τη βρίσκει στη Βιέννη. Εκεί, βρέθηκε για σπουδές αν και τελικά, έμεινε 25 ολόκληρα χρόνια! “Ξεκίνησα να σπουδάζω Διερμηνεία, γερμανικά, αγγλικά, ιταλικά. Δεν μου άρεσε και πάρα πολύ αυτή η σχολή. Ήταν τόσο αποστειρωμένη και δεν ένιωθα στα νερά μου. Έτσι λοιπόν μεταπήδησα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και στην Ιστορία Τέχνης. Καλά χρόνια, χαρούμενα και γεμάτα υπέροχες γνώσεις, πάρτι, συγκεντρώσεις και Ομογένεια. Δεν είναι και λίγα τα χρόνια που ανακατεύτηκα με τα Συλλογικά άλλωστε. Μετά από ένα διάλειμμα τεσσάρων χρόνων στην Αθήνα, επέστρεψα στην Βιέννη όπου ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην Θεατρολογία και στον κινηματογράφο. Έρωτας. Ήμουν και έξι χρόνια μέλος της μοναδικής ελληνικής θεατρικής ομάδας εκεί, κάνοντας σκηνικά και κοστούμια. Κάποια στιγμή ενδιάμεσα ξεκίνησα και σπουδές αστρολογίας στο Ινστιτούτο Κέπλερ στην Βιέννη με έμφαση στην ψυχολογική Αστρολογία και στην Κοσμολογία. Τα άστρα, οι πλανήτες και η επιρροή που έχουν στην καθημερινή μας ζωή με απασχολούσαν τότε και με απασχολούν και τώρα. Γράφω προβλέψεις εννοείται εδώ και χρόνια και προσφέρω τις υπηρεσίες μου σχετικά με αυτό. Κάπου εκεί έκανα και σπουδές πάνω στο Media Illustration και στο Digital Marketing μετέπειτα.” 

Πνεύμα ανήσυχο, που διψά για μάθηση. Συνέχεια. Μοναδικές ίσως στιγμές που κάθεται ήσυχη, είναι όταν πηγαίνει σινεμά ή όταν κοιμάται. Σε ηλικία 10 χρόνων γράφει το πρώτο της θεατρικό κείμενο. “Το έλεγαν «η επιστροφή του Φαραώ» και είχα βάλει 3 παιδικούς μου φίλους να το παίξουν στους γονείς και στους φίλους τους, στο εξοχικό τους στα Σελιανίτικα κάποιο καλοκαίρι με φεγγάρι. Η αγάπη μου για το γράψιμο ήταν μάλλον πάντα εκεί. Τα πρώτα μου άρθρα άρχισα να τα γράφω 18 χρονών σε εφημερίδες και περιοδικά, κάτι που δεν έχει σταματήσει μέχρι και σήμερα. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσες ιδέες έχω… ξυπνάω τα βράδια και σημειώνω τις σκέψεις μου, χρόνια τώρα.”

 

 

Κινητήριες δυνάμεις στη ζωή της, ο ρομαντισμός και ο έρωτας. Η Αλεξάνδρα μοιάζει με γυναίκα που το «Είναι» της έχει φτιαχτεί για να φαντάζεται και να προσπαθεί να ζει σε έναν κόσμο πιο παθιασμένο, συνεχώς ερωτευμένο, αγαπησιάρικο, που πέφτει και σηκώνεται τουλάχιστον 7 φορές σαν τις εφτάψυχες γάτες… “Χωρίς τον έρωτα δεν θα είχα γεννηθεί και χωρίς αγάπη δεν θα ζούσα αυτή την ζωή που μου προσφέρθηκε απλόχερα μέχρι σήμερα, με τα καλά και τα άσχημα. Η ανάγκη μου για να τα μοιραστώ όλα αυτά με τον κόσμο, ήταν τόσο έντονη, που δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Αν δεν γράψω και δεν μοιραστώ τις σκέψεις μου νιώθω μισή. Προορισμός και πεπρωμένο μαζί.” 

 

 

Και κάπως έτσι, έφτασε στο σημείο να εκδώσει το πρώτο της βιβλίο από τις εκδόσεις “Ηδύφωνο”…

“Το πρώτο μου βιβλίο «Κάτω από τα σύννεφα» γεννήθηκε μετά από μια έντονη νύχτα στην Βιέννη. Δεν θα χαρακτήριζα τα κείμενά μου ποιητικά, αφού περισσότερο μοιάζουν με πεζά κείμενα, με ιστορίες που είναι άκρως εξομολογητικές και αυτοβιογραφικές. Ναι, είναι γεγονότα που έχουν συμβεί και τα πρόσωπα είναι υπαρκτά ή έστω ήταν κομμάτι της ζωής μου κάποτε. Τα σκίτσα είναι δικά μου. Αυτή η γυναίκα, η μαυρόασπρη φιγούρα που κοσμεί τις σελίδες του, είναι μια οποιαδήποτε γυναίκα που ζει, νιώθει, χαίρεται, λυπάται και υπάρχει στον κόσμο αυτό ή και κάποιον άλλο, φανταστικό. Έχει τόσο μακριά μαλλιά που μάλλον καταλήγουν στην θάλασσα, αυτή που τα ξεπλένει όλα. Δεν έχει γραφτεί για τους λίγους, αλλά για όλους. Δεν απευθύνεται μόνο στις γυναίκες, αλλά σε όλους τους ανθρώπους. Θέλω να τους κάνω παρέα και να τους πω, πως όλα είναι μέσα στην ζωή, όλα χρειάζονται καμιά φορά και έχουν τον λόγο ύπαρξής τους. Δεν είναι κανείς μόνος και δεν πρέπει! Μελλοντική μου επιθυμία; Να συνεχίσω να εμπνέομαι από την ζωή και να μην σταματήσω να γράφω.”

Στη σελίδα 12 του “Κάτω από τα σύννεφα”, η Αλεξάνδρα έγραψε το ακόλουθο ποίημα αφιερωμένο στο Λόγγο: 

Το φιλί του Λόγγου

Γεννήθηκα και σε γνώρισα
με φως, με ήχο, με εικόνα.
Πλατσούρισα στα όμορφα, κρυστάλλινα νερά σου.
Έμεινα, έφυγα και ξαναγύρισα φορές πολλές.
Όλες οι εποχές δικές σου
και η σκέψη μου σε σένα.
Ένα Σάββατο, μια Κυριακή, μια γιορτή, μια εκκλησιά.
Με το ποδήλατό μου σε αλώνισα
με την ψυχή σε γνώρισα, σε ένιωσα και σε κράτησα σφιχτά
να μη μου φύγεις.
Το χώμα σου φίλησα και σου ορκίστηκα πίστη αιώνια.
Πίσω απ’ τα βιβλία του σχολείου,
εικόνες στο μυαλό μου, δικές σου λέξεις
όνειρα πως θα σε περπατήσω και δε θα σε μοιραστώ ποτέ.
Δικός μου τόπος, μαγικός.
Παρέες, φωνές, τραγούδια, αυλές,
ανεμομαζώματα,
χαμόγελα και ευχές για μια ζωή
που τη φαντάστηκα όπως και να ’χει, καλή, κακή με σένα.
Εσύ μου έδινες κουράγιο και φως
στο τέλος κάθε μαύρης σκέψης, μελανής.
Πίσω απ’ τα σύννεφα, ο ήλιος μου
κι ας άλλαξες όσο περνούσαν χρόνια
κι ας έγινες δεύτερη και τρίτη μοίρα
κι ας άδειασε η αυλή απ’ τα γνωστά χαμόγελα.
Η ζωή γυρίζει, ανανεώνεται το πλήθος και ξεχνάει τον πόνο.
Εγώ σε βλέπω!

Και όταν μυρίζω τους λεμονανθούς σου
ταξιδεύω σε μια χώρα
πιο αγνή, λευκή, γεμάτη κάλες,
αυτές που κάνουν τις λευκοντυμένες κοπέλες να ομορφαίνουν
όταν στέκονται πλάι
στον Επιτάφιο το Πάσχα στο χωριό.
Χειμώνα, καλοκαίρι δείχνεις το πρόσωπό σου. Αυτό που αγαπώ πιο πολύ απ’ όλα
το σημάδι που μου άφησες, ανεξίτηλο, αιώνιο, αέρινο και νοητό
εδώ στα ξένα μέρη,
ένας βράχος στη σκέψη μου να πιάνομαι
όταν αρχίζω να αιωρούμαι.
Το πρώτο μου φιλί,
το πρώτο μου μπάνιο,
όλες οι αισθήσεις μου.
Κοσμικό το ραντεβού μαζί σου, αδιαπέραστο.
Σου χαρίζω τις σκέψεις μου, τις πιο πολύτιμες
μαζί με τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους,
θυσία στους θεούς, σπονδή.
Η γη σου ρίζωσε για πάντα στην καρδιά μου
και έγινε οίκος για τους πιο δικούς μου,
να σε χαίρονται μαζί μου και να γιορτάζουν και αυτοί
τη σπάνια, λιτή σου ομορφιά.
Το χωριό μου,
ο πρώτος μου έρωτας, ο πιο μεγάλος,
αυτός που δε θα με προδώσει για τον άλλο, τον επόμενο.
Δικό μου και κοινό μυστικό,
ο Λόγγος μου.

Αλεξάνδρα Καρακοπούλου: Η νεράϊδα του Λόγγου πετάει…”Κάτω από τα σύννεφα”!2022-01-09T10:52:26+00:00

Χρύσα Αβδελλίδου:Η Ελληνίδα ερευνήτρια που το όνομά της δόθηκε σε αστεροειδή- Αποκλειστική συνέντευξη

2021-06-25T20:20:09+00:00

Η δρ.Χρύσα Αβδελλίδου, είναι μεταδιδάκτορας Πλανητολογίας στο Αστεροσκοπείο της Κυανής Ακτής της Νίκαιας στη νότια Γαλλία και μέλος της διαστημικής αποστολής της ΝΑSΑ OSIRIS-REx, που επισκέφτηκε, μελέτησε και πήρε δείγμα υλικού από τον παραγήινο αστεροειδή Bennu. Πριν από λίγες ημέρες, η Διεθνής Αστρονομική Ένωση τίμησε τρεις Έλληνες επιστήμονες, δίνοντας το όνομά τους σε τρεις αστεροειδείς.

Η δρ.Χρύσα Αβδελλίδου, μιλάει αποκλειστικά στο e-loggos.gr. 

Στη φωτογραφία, η Δρ.Αβδελλίδου στον μεγάλο κρατήρα στην Αριζόνα, που σχηματίστηκε από πτώση αστεροειδούς! Ονομάζεται Barringer Crater και σε αυτόν, έκαναν εκπαίδευση οι αστροναύτες το ’60-’70, πριν πάνε στη Σελήνη!

“Μελετάω τις συγκρούσεις μεταξύ των σωμάτων του Ηλιακού Συστήματος σε διάφορες κλίμακες. Για παράδειγμα, τις συγκρούσεις μεταξύ των αστεροειδών την Κύριας Ζώνης που βρίσκεται μεταξύ των πλανητών ‘Αρη και Δία, τις οικογένειες των αστεροειδών που δημιουργούνται από τα θραύσματα τέτοιων συγκρούσεων, τη μεταφορά των υλικών μέσω των συγκρούσεων σε διάφορες πλανητικές επιφάνειες, αλλά και τις συγκρούσεις μετεωροειδών πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης! ‘Όλα αυτά τα μελετώ με αστρονομικές παρατηρήσεις μέσω τηλεσκοπίων αλλά και πειραματικά στο εργαστήριο! Προσπαθώ δηλαδή να συνδυάσω την παρατήρηση και τα θεωρητικά μοντέλα με το πείραμα.”

 

 

“Όταν ήμουν μικρή, ήθελα να γίνω αρχαιολόγος!”

Παρόλα αυτά,  η δρ.Αβδελλίδου, όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει αρχαιολόγος! Όπως εξομολογείται στο e-loggos.gr, για διάφορους λόγους αλλά κυρίως από την πίεση του “δε θα βρεις δουλειά, όλοι οι αρχαιολόγοι είναι άνεργοι”, αποφάσισε στο Γυμνάσιο ότι θέλει να γίνει αστρονόμος. “Αντί να ψάχνω στη Γη, ψάχνω στο Ηλιακό Συστημα για το τι έγινε στο παρελθόν! ‘Ηξερα πως για να το κάνω έπρεπε να μπω στο τμήμα Φυσικής, όπως κι έκανα, και εκεί επέλεξα την κατεύθυνση της Αστρονομίας. Καταλυτικό ρόλο έπαιξε ο καθηγητής μου και επιβλέπων της πτυχιακής μου εργασίας, ο αείμνιστος κ. Σειραδάκης. ‘Ηθελα οπωσδήποτε να κάνω την εργασία μου μαζί του! Το θέμα το πρότεινε ο καθηγητής μας ο κ. Τσιγάνης και ήταν πάνω σε αστρονομικές παρατηρήσεις αστεροειδών! ‘Ετσι τυχαία μπήκα στον κλάδο. Δούλεψα την πτυχιακή μου εργασία για περίπου 2 χρόνια με παρατηρήσεις και την παρέδωσα γραμμένη στα αγγλικά μετά από προτροπή του καθηγητή μου. Αυτό με βοήθησε να πάρω στο τέλος των σπουδών μου υποτροφία για διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο του Κεντ στη νότια Αγγλία και να συνεχίσω πειραματικά. (φωτ. Στον θόλο του τηλεσκοπίου στο βουνό Μαουνα Κεα στηΧαβαη)

 

 

“Δεν ήμουν ποτέ άριστη φοιτήτρια!”

Προσπαθώντας να σπάσει κάποια στερεότυπα που θέλουν όσους έχουν φτάσει σε υψηλό επίπεδο σπουδών, να έχουν προηγουμένως διαπρέψει στο Πανεπιστήμιο, η ίδια παραδέχεται ότι δεν ήταν ποτέ άριστη φοιτήτρια. “Για παράδειγμα, δεν τελείωσα τη Σχολή στα 4 χρόνια ούτε με 10! (Φυσικά δεν προτρέπω κανέναν να κάνει το ίδιο!). H μόνη και απλή συμβουλή μου είναι οι μαθητές να στηρίζουν τις επιλογές τους μέχρι τέλους. Να σπουδάσουν και να ειδικευτούν σε αυτό που τους αρέσει και τους γεμίζει κι όχι σε αυτό που αρέσει στους άλλους (ακόμα κι αν είναι οι γονείς αυτοί οι άλλοι) ή αυτό που είναι της μόδας. Νομίζω χρειαζόμαστε χρήσιμους επιστήμονες για το καλό του κοινωνικού συνόλου.

Η ειδικότητά της, για τους περισσότερους είναι δύσκολο να κατανοηθεί. Αυτομάτως, σκέφτεται κανείς ότι ένας επιστήμονας του επιπέδου της κυρίας Αβδελλίδου, είναι αυτονόητο ότι δραστηριοποιείται στο εξωτερικό. Η ίδια, δηλώνει ότι τόσο εκείνοι, όσο και πολλοί Έλληνες επιστήμονες που βρίσκονται στο εξωτερικό, δεν απαξίωσαν την ελληνική εκπαίδευση και έφυγαν έξω “ελιτίστικα”.  Οι ‘Ελληνες επιστήμονες είναι πολλοί εντός κι εκτός Ελλάδας! Η Πλανητολογία σαν κλάδος υπάρχει στην Ελλάδα φυσικά με σημαντικούς επιστήμονες, ίσως όχι στο ακριβές θέμα που δουλεύω εγώ προσωπικά. Αλλά κοιτάξτε, και στο αστεροσκοπείο που βρίσκομαι τώρα, δεν υπάρχει για παράδειγμα το τηλεσκόπιο που χρησιμοποιώ για τον χαρακτηρισμό της σύστασης των αστεροειδών αλλά ούτε και το εργαστήριο που κάνω τα πειράματα των συγκρούσεων. Ταξιδεύω σε άλλες χώρες για να κάνω την έρευνά μου. Αυτό όμως δεν είναι τροχοπέδη διότι με τις διεθνείς συνεργασίες και τις ευκαιρίες που δίνονται μέσα από χρηματοδοτήσεις ερευνητικών προγραμμάτων θα μπορούσα να κάνω την ίδια ακριβώς δουλειά και από την Ελλάδα, αλλά δεν υπάρχουν αρκετές θέσεις εργασίας. Το βα