Πολλά παιδάκια, κυρίως της πρώτης δημοτικού, εκδηλώνουν την επιθυμία να μην πάνε σχολείο για να μη φύγουν από την αγκαλιά της μαμάς τους και τη θαλπωρή του σπιτιού τους… Αν μάλιστα υπάρχει και μικρότερο αδελφάκι που μένει στο σπίτι, τότε αυτή η γκρίνια συμπεριλαμβάνει και τη ζήλεια…

Σκεφτείτε το… Μετά από ένα ανέμελο καλοκαίρι, όπου έκανε σχεδόν ότι ήθελε ανέμελα και παιχνιδιάρικα, τώρα πρέπει να γίνει άτομο υπάκουο, ήσυχο και φρόνιμο, επιμελές, να διαβάζει, να γράφει, να πάψει να είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος και να μπει σε μία αίθουσα όπου δεν είναι παρά άλλο ένα παιδάκι όπως και τόσα άλλα, χωρίς το κανάκεμα και την αίσθηση ότι ξεχωρίζει.

Και εσείς, σαν καλή μαμά, τρελαίνεστε και δεν ξέρετε ουσιαστικά πώς να το αντιμετωπίσετε. Εδώ, θα βρείτε μερικές συμβουλές για να αντιμετωπίσετε αυτήν την πρώτη επανάσταση του μικρού σας… Ωστόσο, μην ξεχνάτε ποτέ πως το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και χρίζει διαφορετικής αντιμετώπισης ό,τι κι αν λένε τα στερεότυπα…

1. Μην ξεχνάτε πως πρόκειται για ένα μεταβατικό στάδιο και χρειάζεται να του δώσετε τον χρόνο και το χώρο να προσαρμοστεί
2. Μην υποκύπτετε κάθε φορά που εκείνο γκρινιάζει το πρωί και δεν θέλει να ετοιμαστεί για το σχολείο κρατώντας το σπίτι. Αν δυσκολεύεται και θέλει περισσότερο χρόνο προετοιμασίας, ξυπνήστε το νωρίτερα για να μην μπείτε σε έναν αγώνα δρόμου, και δικής σας επίσης γκρίνιας
3. Ξυπνήστε το με χαμόγελο και όμορφη διάθεση, με το αγαπημένο του τραγούδι για παράδειγμα
4. Αν δεν θέλει να φάει το πρωινό του ή να ντυθεί, μην το πιέζετε με το ζόρι. Αντίθετα δείξτε του κατανόηση και αντιμετωπίστε το με υπομονή
5. Εξηγήστε του πως και άλλα παιδάκια νιώθουν παρόμοια, χρειάζεται όμως τελικά να αντιμετωπίσει αυτό που το κάνει να γκρινιάζει
6. Μην ξεχνάτε να ρωτήσετε τι το ενοχλεί, μπορεί για παράδειγμα να το πειράζει ένα παιδάκι, να μην βλέπει καλά στον πίνακα και να νιώθει πως υστερεί, να νιώθει πως τα πράγματα προχωρούν πολύ γρήγορα γύρω του, να θεωρεί πως η δασκάλα του είναι αυστηρή επειδή του είπε να μην μιλάει διαρκώς, κλπ. Εξερευνήστε τον συναισθηματικό του κόσμο και την σκέψη του για να δείτε τους λόγους που αντιδρά γκρινιάζοντας
7. Μην του λέτε απλά να σταματήσει να γκρινιάζει ή να το συγκρίνετε με το άλλο σας παιδί, ένα ξαδελφάκι ή γειτονόπουλο που πηγαίνει χωρίς ένταση στο σχολείο, του το κάνετε χειρότερο μέσα από την σύγκριση και στο κάτω κάτω, τι το νοιάζει αυτό τι κάνουν οι άλλοι;
8. Μην το απειλείτε: «αν δεν σταματήσεις την γκρίνια και δεν πας σχολείο, θα…» το κάνετε ακόμα πιο δύσκολο εφόσον το βάζετε σε κατάσταση πιο δύσκολη, ακόμα και φόβου…
9. Αντίθετα, δώστε του κάτι να περιμένει όταν γυρίσει από το σχολείο: «θα κάνω σήμερα το αγαπημένο σου φαγητό, …θα πάμε στα ξαδέλφια σου το απόγευμα…»
10. Θα έχετε ετοιμάσει την τσάντα από το βράδυ και το πρωί θα προσθέτετε απλά το γεύμα του, το νερό του και κάτι από …εσάς, κάτι από τη δική σας σχολική περίοδο: μια φωτογραφία για παράδειγμα! Μάλιστα όλο αυτό θα το κάνετε μαζί του, ώστε να νιώθει πως έχει και εκείνο λόγο και άποψη σε αυτό που το αφορά: το σχολείο του!